اثربخشی گروه درمانی تحلیل رفتار متقابل بر بهبود الگوهای ارتباطی زوجین

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی به شیوۀ تحلیل رفتار متقابل بر الگوهای ارتباطی زوج ها انجام گرفت. جامعۀ آماری این پژوهش همۀ زوج های مراجعه کننده به یکی از درمانگاههای خدمات روان شناختی شهر مشهد برای دریافت کمک های تخصصی در زمینۀ مسائل زناشویی بودند. 16 زوج به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه گواه و آزمایش قرار گرفتند. گروه آزمایشی در 8 جلسۀ 2 ساعتۀ درمان به شیوۀ تحلیل رفتار متقابل شرکت کردند. گروه گواه هیچ گونه درمانی دریافت نکرد. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامۀ الگوهای ارتباطی (کریستنسین و سالاوی، 1984) بود. همۀ زوج ها پرسشنامۀ الگوهای ارتباطی را در مراحل پیش از درمان، پس از درمان و پیگیری 3 ماهه تکمیل کردند. داده ها با روش آماری تحلیل کواریانس چندمتغیره (mancova) تجزیه و تحلیل شدند. بر اساس نتایج به دست آمده، الگوی ارتباطی سازندۀ متقابل مردان، زنان و به طور کلی زوج های گروه آزمایشی به طور معنی داری نسبت به گروه گواه در مرحلۀ پس آزمون و پیگیری افزایش نشان داد (05/0p<). یافته های پژوهش، نشان داد که گروه درمانی تحلیل رفتار متقابل، در افزایش الگوهای ارتباطی سازندۀ زوج ها مؤثر است.